Pas sinds een paar jaar is er serieuze aandacht voor een van de ergste misdrijven: het dwingen van jonge, vaak minderjarige meisjes tot seks. De daders werden voorheen loverboys genoemd, maar tegenwoordig noemen we ze tienerpooiers. Want dat zijn het. Keiharde, gewetenloze criminelen.
Valérie Lempereur kwam in aanraking met slachtoffers in het opvanghuis van Anita de Wit, iemand die dag in dag uit haar best doet om deze meisjes weer een menswaardig bestaan te geven. Ze wist dat ze geconfronteerd zou worden met vreselijke verhalen, maar dat de misstanden zo gruwelijk zouden zijn, had ze nooit kunnen bevroeden.
De meisjes van mevrouw de Wit is een onthutsend boek. Valérie is erin geslaagd om de meisjes die mensonterende ervaringen hebben ondergaan, een eigen stem te geven. Ze zijn beschadigd, maar ze hebben ook dromen en willen weer kunnen lachen. Dit zijn hun verhalen.
